Dawno nie widziałam filmu nasyconego taką wrażliwością, urokiem, którego nie potrafię do końca zdefiniować. Ale co pozostaje na powierzchni wrażenia to postaci męskie - przedstawione w sposób tak poetycki i wzruszający, że prawie odzyskałam wiarę w tą płeć ;) Puszki z ananasami, rozmowy z mydłem i koszulą, mycie butów obcej kobiety... Brak słów. Cudowne kino.